วันจันทร์ที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2551
อะไรต่าง ๆ เกี่ยวกับผู้เขียน blog นี้
อยากได้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้เขียน blog นี้เข้าไปดูได้ที่นี่ครับ บล๊อกส่วนตัวของผู้เขียน ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมและให้กำลังใจครับ
วันพุธที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2551
หน่วยกล้าตายเยาวชนเข้าร่วมกิจกรรมครูอาสาที่มูลนิธิกระจกเงาเชียงราย
เย็นวันที่ 10 มค. 50 เรารีบเดินทางไปหมอชิตเพื่อจะเดินทางต่อไปที่เชียงรายเพื่อร่วมโครงการ "ครูอาสารุ่นพิเศษ 11-13 มค. 51" ที่ "มูลนิธิกระจกเงา" เห็นบอกว่าเค้าจัดทุกปี รูปแบบจะเป็นการจัดงานวันเด็กให้กับเด็กที่อยู่ในแถบหุบเขาแถวนั้นซึ่งมีระยะการเดินทางตั้งแต่ ไม่กี่ กม.ถึง หลายสิบ กม. จากหมู่บ้านถึง ที่ตั้งมูลนิธิกระจกเงา ครั้งนี้มีนักศึกษาพยาบาลที่อาสาเป็นหน่วยกล้าตายไปด้วย 2 คน(ก้อย,ทับทิม) แล้วเราก็เริ่มออกเดินทางด้วยบริการ"สมบัติทัวร์" เที่ยวเวลา 19.50 น. เรานั่งรถไฟฟ้า แล้วต่อด้วย มอ'ไซค์ เกือบไม่ทันแน่ะ...
และแล้วเราก็มาถึงสถานีขนส่งเชียงรายจนได้ เจอเพื่อนร่วมเดินทางคนแรก (คิดเดาเอาเอง เลยให้ทิมถามดูใช่จริง ๆ ด้วยเพราะดูการหอบข้าวของเหมือนกับคนบ้าเลย(โยโย่) บ้าทำความดีน่ะ... แล้วเราก็พากันไปรอที่บ้างป้อม สห. ตามที่ได้รับการบอกกล่าวไว้ สาย ๆ ครูจะเด็ดก็มารับให้ขึ้นรถสองแถวเพื่อเข้ามูลนิธิ พอมาถึงครูจะเด็ดก็ให้รวมกันที่ห้องประชุมเพื่อแนะนำมูลนิธิและโครงการต่าง ๆ ของมูลนิธิ เสร็จพาไปดูสถานที่พัก แล้วก็เริ่มจัดสถานที่สำหรับงานวันเด็กพรุ่งนี้...เสร็จแล้วก็มื้อเที่ยงด้วย...ข้าวซอยน้ำเงี้ยว...อร่อยมากตามแบบฉบับชาวเหนือ... เสร็จแล้วก็พากันจัดเตรียมของขวัญต่อจนถึงดึกเลยล่ะของขวัญเยอะจริง ๆ จนดึกได้เวลาพักผ่อนซะที แต่ก็มีบางคนแอบไปทำกองไฟเพื่อป้องย่าง(นรินทร์) เราก็ไปนั่งร่วมก๊วนนะเค้าด้วยอ่ะ...
เช้าตรู่วันเสาร์ซึ่งเป็นวันเด็กพิธีเตรียมการสำหรับเด็ก และการมอบของขวัญได้เปิดขึ้นด้วยความชุลมุนวุ่นวายน่าดู กองทัพเด็กที่จะมารับของขวัญรออยู่ด้านหน้าประตูทางเข้าเป็นพัน ๆ คน ดูประมวลภาพบรรยากาศวันนั้นชัด ๆ อีกทีได้ที่นี่ครับ ประมวลภาพงานครูอาสารุ่นพิเศษวันเด็ก 51 ที่มูลนิธิกระจกเงา
วันพุธที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2551
ร่วมจัดงานปีใหม่บ้านตะโต๊ะโกร อ.แม่สอด จ.ตาก 28-30 ธค.
ทุกอย่างพร้อมเราเริ่มออกเดินทางกันต่อไปยังจุดหมายปลายทาง บ้านตะโต๊ะโกร หนทางช่างแสนลำบากยากเย็นเสียจริง รถยนต์ที่ไปต้องอาศัยลำธารนำทางในบางช่วงก็แปลกดี บางทีเราอาจจะคิดว่าเราลำบากแต่ยังมีคนที่ลำบากกว่าเราเยอะแยะ ถึงแม้ทางจะลำบากแต่ทราบว่าชาวบ้านก็เดินทางกันเป็นว่าเล่นระยะทางเห็นมีคนบอกว่าประมาณ 10 กม. ถ้าเดินก็ประมาณ 2 ชม. ดีนะที่เราไม่ต้องเดินเพราะไม่รู้จะถึงกี่โมง และต้องใช้เวลาเท่าไรในการเดินทาง
สมัครสมาชิก:
ความคิดเห็น (Atom)